Ik ben altijd een open boek geweest #seewhatyouget en dan loop je vaak tegen mensen en organisaties aan. Zelfs journalisten “doen meestal in hun broek” en geven rebellen geen forum in dit land maar zelfs in de wereld niet. Dat onze problemen plaatselijk maar evengoed Europees als op wereldniveau niet worden aangepakt ligt niemand van wakker, behalve ik dan want het is exact 4 uur in de ochtend nu…
Ik ben “occasioneel syndicus” van een kleine residentie in #Geraardsbergen, een job die niks oplevert maar wel ook bijdrage levert aan de afgunst van sommigen die denken dat je er wel bij vaart. Vorig jaar heeft men besloten, onder de nieuwe blauwe minister, her en der (beetje zoals men het in de woestijn zou doen) laadpalen voor “de elektrische wagens” te plaatsen … De blauwe burgemeester zal wellicht wat centen gekregen hebben voor een paar van die palen en dan is de vraag “waar zetten we die neer”…
En net zoals de vele voorgaande “pesterijen” beslissingen uit afgunst op mijn persoon? Want het begon destijds al bij de bouw van onze residentie, plots moest er een paar centimeter van de nok van het dak af, beslissing van de stadsambtenaar??? Vervolgens gaat men opnieuw en eigenlijk diezelfde ambtenaar, er maar eens voor zorgen dat “de énige” vipbus voor de koers pal voor onze residentie komt te staan enz.
Ondanks dat ik mij zeventien jaar “dag en nacht” heb ingezet voor deze burgemeester in deze stad, probeert hij mij op alle mogelijke manieren te vermijden en wie weet zelfs onderhuids te pesten. Natuurlijk heeft hij iedereen achter zich en de grote meute loopt hem blindelings achterna, ik ben dus loco, maar dat kan mij niet deren… In het land der blinden is éénoog koning en dat is in #Geraardsbergen niet anders…
De laatste pesterij is dus de nieuwe laadpaal geworden. Ik weet niet hoeveel er nog staan in deze stad maar “deze”, hebben ze uitgerekend vlak voor ons deur komen plaatsen. We knijpen “uiteraard” nog maar eens de ogen toe maar ik laat u graag de foto’s zien van de “knoeiboel” die men hier, intussen meer dan 8 maand verstreken, achtergelaten heeft.
Ik wens niemand ongeluk toe, maar als hier straks iemand zijn been breekt, in de put op het voetpad, door die knoeiers achtergelaten, wijzen wij, als residentie, elke verantwoordelijkheid af, laat dat duidelijk zijn.
Nog een goede nacht verder “meneer de burgemeester, slaap zacht” analoog met het liedje van Boudewijn De Groot, toen er nog echte politiekers waren denk ik dan …