Een cordon sanitaire is een techniek waarbij men een ongewenste of gevaarlijke situatie probeert te isoleren door er een beschermende kring rond te leggen.
De democratische waarde van het cordon sanitaire blijft een vaak aangegaan discussiepunt in de Vlaamse politiek. Vele burgers ervaren het als een ondemocratische houding van die partijen die zichzelf als “democratisch” bestempelen.[3] Met de partij worden namelijk ook alle personen die op deze partij gestemd hebben electoraal buitenspel gezet. Vele politieke analisten, waaronder Derk Jan Eppink, stellen ook dat onder de bescherming van het cordon sanitaire het Vlaams Blok, intussen omgevormd tot Vlaams Belang, de grootste partij werd in Vlaanderen. Dit komt doordat een partij die op deze manier geïsoleerd wordt sympathie kan wekken door zichzelf als slachtoffer neer te zetten en bovendien de regering naar believen op alle punten kan bekritiseren omdat ze zelf geen regeringsverantwoordelijkheid krijgen. Ook juristen als Matthias Storme en filosofen als Ger Groot en Johan Sanctorum zijn gekant tegen de situatie van het cordon. Jean-Marie Dedecker bestempelde dit cordon als een “democratisch deficit“. Filosoof en opiniemaker Etienne Vermeersch weerlegde daarentegen de stelling als zou het cordon ondemocratisch zijn. (Bron Wikipedia)
Persoonlijk stel ik mij de vraag of het wel echt liberaal is de vrijheid van stem, van anderen te blijven isoleren, negeren, of er andere partijbelangen meespelen? De vrijheid van stem is iets wat tot het hoogste goed binnen een maatschappij kan worden gezien, de kiezer heeft immers altijd gelijk. En mocht de kiezer geen gelijk hebben gehad, dan is er alleen de geschiedenis die dat zal achterhalen.
Hoe geleerd en verheven sommigen zich ook voelen boven anderen, de vrijheid van stem behoort toe aan het volk, het is zijn stem die altijd moet zegevieren ,ondanks onze onderlinge tegenstellingen … De katman.