Leven en laten leven…

Laten we beginnen met énige zelfreflectie: wie ben ik, ik ben niemand, ik ben een luis in het universum. Ik mag hier even zijn en meer niet, laat dat duidelijk zijn. Recent werd ik geconfronteerd met een nieuwe ziekte, voor alle duidelijkheid niet bij mij.

Het betreft “ALS” – Ik kan u verzekeren: het is klote, wanneer je daar mee in aanraking moet komen, het zorgt voor een trage maar destructieve aftakeling van je lichaam. MS is nog zo een destructieve ziekte. Daar kwam ik al eerder mee in aanraking want iemand van mijn familie werd er vrij vroeg door getroffen en is er nu niet meer, na een zeer lange destructieve weg van jaren.

Gisteren nog een jonge doelman , achtentwintig jaar, moest ons verlaten: Miguel Van Damme…

Het leven is echt wel klote, maar we moeten ons durven de vraag stellen is het de moeite om te leven? En dan zeg ik “JA”! We moeten hier verder, ze hebben ons hier op deze planeet gezet voor een poos en we moeten leven. Daarmee is ook alles gezegd. Als we kijken naar imbecielen, die het in hun kop krijgen duizenden mensen en meer te moeten vermoorden, vernietigen, Oekraïne actueel. Daarmee is nog maar eens bewezen dat het leven niet eerlijk is. Eerlijkheid wat is dat? Ga dat maar eens vertellen aan nabestaanden die hun geliefde(n) verloren na een strijd. Of het nu een strijd was tegen ziekte of een strijd tegen een idioot, het blijft een verlies voor deze mensen.

Zelf ben ik er na jaren achter gekomen dat ik RLS heb, wat dat is, zoek het anders even op, want ik wil mij er niet in verdiepen, ik wil leven en liefst zo lang mogelijk. Wel wil ik kwijt dat niemand uit de medische wereld mij er ooit op wees en ik het zelf ontdekte na een DNA analyse. Dit laatste is iets wat iedereen eigenlijk “GRATIS” zou moeten krijgen van de “staat”. Want iedereen heeft het recht te weten waar hij vandaan komt. Je kan er veel uit leren en de gebreken en beperkingen van uw lichaam “eindelijk eens” in kaart brengen op die manier. Ok, met mensen die dat niet nodig vinden hoor, iedereen is altijd vrij in zijn doen en laten, zolang een ander zijn vrijheid maar geen schade ondervind is het ok.

De slechtste mensen op deze planeet zijn “ordinaire dieven”. En een diefstal kan ver gaan: van een appel in de winkel tot het stelen van iemand zijn leven. Allen zijn gewoon te herleiden tot “ordinaire dieven”. Ook de baas die zijn personeel niet eerlijk vergoed voor hun prestaties, want dat kan ook… een ordinaire dief zijn…

Met vriendelijke groeten, van de kleine katman, ik ga nog wat leven, althans dat hoop ik en zonder anderen te ambeteren, hoewel ik daar soms niet in slaag. Ik ben maar een mens, misschien was ik liever een kat geweest, die vind ik (wie ben ik), veel perfecter dan wij mensen.
IK HOU VAN KATTEN, ALTIJD.

Deel dit hier:

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: